Op de prachtige cover van De Witwasser zien we een gotische boog met als uitzicht daarachter een groot complex van gebouwen, gelegen tussen de heuvels en bergen. Later blijkt dit het klooster van Trisulti te zijn in Italië, dat een belangrijke rol in het verhaal speelt.
Het boek begint met de laatste minuten van het leven van Jeen Mansveld, een vooraanstaande bankier, die midden in de nacht, stomdronken verzuipt in zijn zwembad bij zijn villa in Zuid-Frankrijk. De Franse justitie sluit snel het dossier: verdrinking na een noodlottige val in het zwembad terwijl hij een alcoholpromillage van 3,2 had. Kortom een ongeluk. De jonge officier van justitie, Rhonda Zander, is daar niet zo zeker van. Nadat ze de uitvaartdienst heeft bijgewoond, wordt haar wantrouwen alleen maar groter. Op uitnodiging van de Franse justitie besluit ze om naar de plek des onheils af te reizen en aldaar nader onderzoek te doen. Ze treft daar een ijskoude weduwe aan, Ghislaine de Villiers Smith, die oogt als een filmster, maar die geen spoortje emotie laat zien na het overlijden van haar man. Het blijkt dat Jeen een rokkenjager was met talloze minnaressen. Maar ook Ghislaine lijkt meer dan alleen vriendschap te koesteren voor de buurman, Philip Kilby, een mysterieuze ex-spion van de Britse geheime dienst. De homoseksuele zoon van Ghislaine uit haar eerste huwelijk, Timothy, bevindt zich ook in de villa, samen met zijn vriend Joeri.
Doormiddel van flashbacks wordt het leven van Jeen Mansveld belicht. Hoe hij een belangrijke spil is in een geheim genootschap maar ook doelwit is van buitenlandse (Russische) inmenging. Ghislaine, zijn nieuwe vrouw, is politiek activiste en zet zich onder meer in voor de Jezidi. Erg grappig is het detail dat ze de Jezidi vlag over het balkon van hun huis in Nederland hangt, net als Gretta Duisenberg, de vrouw van de oud-president van de Nederlandse bank Wim Duisenberg, deed met de Palestijnse vlag. Met dit soort fijne details staat het boek vol. Heerlijk!
Rhonda komt erachter dat er een enorm bedrag van de bank van Mansveld gestoken is in een project in Italië, namelijk in het klooster van Trisulti. Jeen kwam daarmee in aanraking omdat hij zijn verslaafde stiefzoon naar een afkickkliniek aldaar stuurde. Daar heeft Timothy zijn nieuwe liefde, Joeri, ontmoet. Rhonda besluit om een kijkje te gaan nemen in het klooster.
Ondertussen staat er een wat oudere, morsige man, Hennie ter Mors, in een camper voor de villa van Mansveld. Het blijkt te gaan om een ondernemer uit Losser, de achterhoek, die tuinkabouters produceert. Hij kreeg een enorme order, ter waarde van vijftien miljoen euro, voor het maken van heiligenbeeldjes voor datzelfde klooster. Hij kreeg keurig betaald, maar toen de bestelling geleverd was, werd deze afgekeurd en wilden de Italianen het geld terug, inclusief rente en onkosten. Na juridisch geharrewar bleek dat de doodsteek voor zijn bedrijf en is ter Mors failliet gegaan. De bank van Mansveld stelde hij daarvoor aansprakelijk. Doordat hij daar voor de villa een tijdje bivakkeerde, beweert hij tegen de weduwe dat hij op die bewuste nacht het een en ander heeft gezien en gehoord. De curator van zijn faillissement, de advocaat Ebbe Wolfswinkel, heeft te doen met het verhaal van ter Mors en gaat op onderzoek uit naar dat bewuste klooster. Rhonda en Ebbe komen elkaar in hun onderzoek tegen en besluiten om te gaan samenwerken. En dan komt er een beerput van corruptie en witwassing open…
Roel Janssen heeft met De Witwasser een geweldig spannend en boeiend verhaal geschreven. In het nawoord kun je lezen hoezeer dit fictieboek aanschurkt tegen de werkelijkheid. Dit zijn toch de boeken die ik het liefste lees: een maatschappelijk thema, of een boodschap, verpakt in een bloedstollend spannend verhaal. Vier dikke sterren voor dit magistrale boek.