Dankjewel Roel.
Je weet, bij De Nederlandsche Bank zijn we nogal bedreven in het genre van de beleidsnota. En ik prijs mezelf gelukkig met fantastische beleidsmedewerkers die mij elke dag weer in bondige en heldere taal van onmisbare analyses en adviezen voorzien.
Maar toch…
Van de week kwam de volgende blije gedachte bij me op. Stel nou dat het mogelijk was om een week lang een organisatie te leiden die alleen maar bestaat uit klonen van Roel Janssen. Elke dag zou ik aan mijn bureau gekluisterd zitten, mijn vergaderingen compleet vergetend. Omdat ik móet doorlezen in wéér een thriller-nota van jouw hand. Want hoe loopt het af met dat beleidsadvies over de implementatie van dat ene onderdeel van Bazel 3 in de Europese Capital Requirements Directive? En wat heeft die dode bankier ermee te maken?
Wat een feest zou dat zijn.
Roel, er zijn maar weinig auteurs in het Nederlandse taalgebied die met zoveel suspense, zoveel kleur, zoveel drama de financiële wereld tot level te brengen. Je bent de Michael Lewis van de lage landen. Wat mij betreft is het hoog tijd voor een verfilming.
Je bent de Michael Lewis van de lage landen.
Maar je schrijft niet alleen goed. Het gáát ook ergens over. Jouw met smaak samengestelde verzameling van financiële schandalen kun je lezen als één grote waarschuwing uit het verleden. En je kunt natuurlijk zeggen dat schandalen en crises op zijn tijd horen bij het financiële systeem als overstromingen bij de zee.
Maar toch…
Naarmate we dichterbij komen in de tijd wordt het pijnlijker. Want het zijn vaak de gewone mensen, de mensen die het al niet breed hebben die de prijs betalen voor de financiële hoogmoed van anderen. En hoe recenter, hoe meer we ons kunnen identificeren met die mensen. En dat roept de pijnlijke vraag op: waar wat het gezag? Waar was de toezichthouder? Want dat is natuurlijk de les van deze geschiedenis: dat de financiële markten alleen hun werk goed kunnen doen als ze worden ingedamd door regels en toezicht. Ik zie dit boek dan ook niet alleen als een prachtige kroniek van een stukje onstuimige Nederlandse financiële geschiedenis.
Een prachtige kroniek van een stukje onstuimige Nederlandse financiële geschiedenis.
Ik zie het óók als een constante reminder aan organisaties als DNB om elke dag weer met een arendsoog het financiële landschap te scannen. Op zoek naar risico’s voor het financiële stelsel. Risico’s die elke keer weer een andere gedaante aannemen. En die soms even weg lijken, maar dan zijn ze op hun gevaarlijkst, want weg zijn ze nooit.
Als we dat niet doen, wordt de prijs uiteindelijk betaald door de gewone mensen.
Dus opnieuw, Roel, dankjewel, niet alleen voor dit eerste exemplaar, maar ook dat je ons op zo’n onderhoudende en beeldende manier bij de les houdt.
Dank je wel dat je ons [bij DNB] op zo’n onderhoudende en beeldende manier bij de les houdt
(Gokkers & Graaiers)