​Vijftig jaar geleden. Mei 1968.
In Frankrijk hangt revolutie in de lucht.
Studenten bezetten de Sorbonne in Parijs en leveren dagelijks slag met de oproerpolitie in de straten van het Quartier Latin. De verbeelding is aan de macht: onder de straatstenen ligt het strand.
Arbeiders zijn in staking onder leiding van de machtige communistische vakbond CGT. Heel Frankrijk ligt wekenlang plat. De bevoorrading stokt, de winkels zijn leeg, er is geen benzine meer.

​‘Sell sterling!’ gierden de orders door de dealingrooms.
Meedogenloos vielen de valutahandelaren het Britse pond aan. Terwijl de financiële markten ponden dumpten, was de Bank of England als enige tegenpartij bereid ponden te kopen. In het eerste half uur van de handel gooide de Bank of England twee keer zeshonderd miljoen van haar valutareserves in de strijd om het pond te redden. Om half elf stond de teller op tien miljard.